ژاله

                  

               ای کاش زمین ز ژاله مرطوب شود

               چشم دل من خیره به محبوب شود

               در باور ما محول الاحوالی

               برگرد که حال دل مان خوب شود 

آشیانه

          

               تنها شد و آشیانه می خواست دلم

               یک  خلوت عارفانه می خواست دلم

               انگار فقط پیش تو آرامش داشت

              دریای مدیترانه می خواست دلم  

خورشید

                                 

          چشمش ز فراق و دوری ات بی خواب است

              سوزان چو کویر تشنه و بی آب است

              معنای طلوع صبح زودش این است

              خورشید برای دیدنت بی تاب است

 

چشم های خواب آلوده

                       

                               

               در پیچ و خم مسیر نا پیموده

                   ماییم و دلی شکسته و فرسوده 

                  سخت است که این جمعه ببینیم تو را!  

                  با اینهمه چشم های خواب آلوده 

                                      

ما گمشدگانیم

                        

            ما گمشدگانیم خودت می دانی

            بی نام و نشانیم خودت می دانی

           حاضر تر از آنی که نبینی ما را

           غائب تر از آنیم ...خودت می دانی 

سرسبزی یک بهار

  

             سرسبزی یک بهار در سینه توست 

               آرامش پایدار در سینه توست

               این قلب که در سینه من می جوشد

               آماده انفجار در سینه توست

 

درخت

لبریز شکوه و احترام است درخت 

تسبیح به دست بی کلام است درخت

چون چشم به راه است که برگردی تو

عمری ست که در حال قیام است درخت

ازدحام جاده

 این جاده از ازدحام با من می گفت

از یک سفر مدام با من می گفت

این زخم که با رفتن تو لب وا کرد

امروز از التیام با من می گفت

ساحل طوفانی

چشمان و زبانم به تو می اندیشد 

حتی ضربانم به تو می اندیشد

برگرد ببین ! ساحل طوفانی را

دریا به گمانم به تو می اندیشد

کهکشان

خورشید نمایانگر احوال شماست
مهتاب و ستاره ها همه مال شماست
ای محور چرخش زمین چشمانت!
برگرد که کهکشان به دنبال شماست