آشیانه

          

               تنها شد و آشیانه می خواست دلم

               یک  خلوت عارفانه می خواست دلم

               انگار فقط پیش تو آرامش داشت

              دریای مدیترانه می خواست دلم  

چشمان تو

 

خورشید ز نور تو درخشان باشد 

ماه آمده تا پشت تو پنهان باشد

نه! ابر دلیل اینهمه بارش نیست

چشمان تو سرچشمه باران باشد

باران

چشمان تو جذبه فراوان دارد

حتی نفس کلام تو جان دارد

هر جا که تو رد شدی زمین روییده

آقا قدمت شمیم باران دارد!

ماه اذان می گوید

خورشید ز سوی قبله می آید زود

  باران ز خوشی ترانه خوان خواهد بود

وقتی برسد ماه اذان می گوید

در پشت سرش نماز می خواند رود

بهار

برگرد شکوه باغ را پیدا کن

این پنجره را به روی باران وا کن

حالا که چهار فصل ما پاییز است

با آمدنت بهار را معنا کن