چشم های خواب آلوده

                       

                               

               در پیچ و خم مسیر نا پیموده

                   ماییم و دلی شکسته و فرسوده 

                  سخت است که این جمعه ببینیم تو را!  

                  با اینهمه چشم های خواب آلوده 

                                      

درخت

لبریز شکوه و احترام است درخت 

تسبیح به دست بی کلام است درخت

چون چشم به راه است که برگردی تو

عمری ست که در حال قیام است درخت

ساحل دل

در ساحل دل خانه تکانی شده است

کوه غم هجران فورانی شده است

حتما خبر آمدنت را دادند

اینگونه که دریا هیجانی شده است

وسعت آسمانی

بی تو چه کند که ساحلش گرم شود

یا ماه کمی مقابلش گرم شود

ای وسعت آسمانی ای نور مدام!

برگرد ؛ که خورشید دلش گرم شود

ای اشک

 با اینکه خودت گره گشایی ای اشک!

چندی ست دلت شده هوایی ای اشک!

گفتند کسی خبر ندارد از  تو

دیدیم که مشهد ا لرضایی ای اشک!

 

چشمم به در است...

چون جد خودت لبالب از دردی تو 

از این همه انتظار دلسردی تو 

من شیعه قابلی نبودم اما 

چشمم به در است تا که برگردی تو 

ای کاش

ای روح و ضمیر و جان ما آقا جان 

ای کاش که در زمان ما آقا جان ...

شرمنده اگر خسته و دلسرد شدی 

از لقلقه زبان ما آقا جان