تکرار زمستان

چشمان همیشه خیس و گریان داریم

از دوری تو غم فراوان داریم

از طالع ما بهار را خط زده اند

عمریست که تکرار زمستان داریم

قافله

یک زخم که از سقیفه بر جا مانده

یک سر که به روی نیزه بالا مانده

ای منتقم تمام بد عهدی ها!

برگرد که این قافله تنها مانده

ماه شب چهار ده

خورشید دلش گرفته ماتم دارد 

دنیا همه در نبود تو غم دارد 

تنها تو دلیل بارش بارانی

برگرد ؛ زمین فقط تو را کم دارد 

سیصد و سیزده نفر

ای کاش بلا ز دامنش دور شود 

چشم همه عاشقان پر از نور شود

ای کاش خدا خودش مقدر سازد 

تا سیصد و سیزده نفر جور شود 

آدم برفی

از آمدنت دگر نگوید حرفی 

هر کس که برای او ندارد صرفی 

باید ز خجالت همه مان آب شویم 

ما منتظران مثال آدم برفی