صاحب مطلق جهان

 

           ما مردم آرزو به دل را دریاب

          از بار گنه زار و خجل را دریاب

         تو صاحب مطلق جهانی اقا

          این کشتی افتاده به گل را دریاب

حضرت خورشید

            

            دیدیم همه زمانه تب زده را

            این جام پر از هلاهل لب زده را

            ای کاش دمی حضرت خورشید آید

           پایان دهد این حکومت شب زده را

فرزند برومند علی

                       قلبی که ز تنگی قفس می گیرد

                       با آمدنش باز نفس می گیرد

                        فرزند برومند علی می آید

                 حقی که ز شیعه رفته پس می گیرد

ژاله

                  

               ای کاش زمین ز ژاله مرطوب شود

               چشم دل من خیره به محبوب شود

               در باور ما محول الاحوالی

               برگرد که حال دل مان خوب شود 

آشیانه

          

               تنها شد و آشیانه می خواست دلم

               یک  خلوت عارفانه می خواست دلم

               انگار فقط پیش تو آرامش داشت

              دریای مدیترانه می خواست دلم  

خاطره

         

                            با یاد تو من نغمه سرایی کردم 

                             یک ریز کجا کجا کجایی کردم

                             تا لحظه با شکوه دیدارت را

                             در خاطره هام رونمایی کردم

افسوس دوباره

                                         

                 هم لب به طعام و مال آلوده زدیم 

                  هم طعنه به آنچه یار فرموده زدیم

                 گفتیم که از منتظرانت هستیم 

                  افسوس دوباره لاف بیهود زدیم

 

 

قصه تکراری پاییز

            از قصه تکراری پاییز نگو 

            از سیطره شوم شباویز نگو

            وقتی که بهار را به چشمت دیدی

            هر جمعه تو از عصر غم انگیز نگو

 

خورشید

                                 

          چشمش ز فراق و دوری ات بی خواب است

              سوزان چو کویر تشنه و بی آب است

              معنای طلوع صبح زودش این است

              خورشید برای دیدنت بی تاب است

 

چشم های خواب آلوده

                       

                               

               در پیچ و خم مسیر نا پیموده

                   ماییم و دلی شکسته و فرسوده 

                  سخت است که این جمعه ببینیم تو را!  

                  با اینهمه چشم های خواب آلوده 

                                      

ما گمشدگانیم

                        

            ما گمشدگانیم خودت می دانی

            بی نام و نشانیم خودت می دانی

           حاضر تر از آنی که نبینی ما را

           غائب تر از آنیم ...خودت می دانی 

سرسبزی یک بهار

  

             سرسبزی یک بهار در سینه توست 

               آرامش پایدار در سینه توست

               این قلب که در سینه من می جوشد

               آماده انفجار در سینه توست

 

جمکران

 ابری شده آسمان قلبم مولا 

ماتم شده همزبان قلبم مولا

عمریست که ما چشم به راهت هستیم

برگرد به جمکران قلبم مولا

درخت

لبریز شکوه و احترام است درخت 

تسبیح به دست بی کلام است درخت

چون چشم به راه است که برگردی تو

عمری ست که در حال قیام است درخت

ساحل دل

در ساحل دل خانه تکانی شده است

کوه غم هجران فورانی شده است

حتما خبر آمدنت را دادند

اینگونه که دریا هیجانی شده است

ای خورشید

امرار معاش می کنی ای خورشید

هی ریخت و پاش می کنی ای خورشید

نه! گرم نمی شود زمین بی موعود

بیهوده تلاش می کنی ای خورشید

چشمان تو

 

خورشید ز نور تو درخشان باشد 

ماه آمده تا پشت تو پنهان باشد

نه! ابر دلیل اینهمه بارش نیست

چشمان تو سرچشمه باران باشد

مجموعه رباعی تَرنّا (اشعار انتظار )

دریافتpdf کتاب ترنا

انتشارات شانی  

خرید کتاب   www.nabzehonar.com

ازدحام جاده

 این جاده از ازدحام با من می گفت

از یک سفر مدام با من می گفت

این زخم که با رفتن تو لب وا کرد

امروز از التیام با من می گفت

خانه تکانی

در ساحل دل خانه تکانی شده است

ما بین مه و باد تبانی شده است

حتما خبر آمدنت را دادند

اینگونه که دریا هیجانی شده است