چشم های خواب آلوده

                       

                               

               در پیچ و خم مسیر نا پیموده

                   ماییم و دلی شکسته و فرسوده 

                  سخت است که این جمعه ببینیم تو را!  

                  با اینهمه چشم های خواب آلوده 

                                      

جمکران

 ابری شده آسمان قلبم مولا 

ماتم شده همزبان قلبم مولا

عمریست که ما چشم به راهت هستیم

برگرد به جمکران قلبم مولا

ازدحام جاده

 این جاده از ازدحام با من می گفت

از یک سفر مدام با من می گفت

این زخم که با رفتن تو لب وا کرد

امروز از التیام با من می گفت

کلام جان

گفتند که با کلام جان می آید 

عطری ست که پایان خزان می آید 

هر پنجره عطر استجابت دارد 

آن صبح که صاحب الزمان می آید

ندبه

هرچند که در فکر ثوابیم همه 

اما به عمل خانه خرابیم همه 

نه، عطر گل یاس نخواهد پیچید

وقتی که به جای ندبه خوابیم همه 

دل من نتواند

دیگر ز تو دوری دل من نتواند 

یک عمر صبوری دل من نتواند 

گر جمع شود تمام اسباب طرب 

خوشحالی زوری دل من نتواند