ازدحام جاده

 این جاده از ازدحام با من می گفت

از یک سفر مدام با من می گفت

این زخم که با رفتن تو لب وا کرد

امروز از التیام با من می گفت

خانه تکانی

در ساحل دل خانه تکانی شده است

ما بین مه و باد تبانی شده است

حتما خبر آمدنت را دادند

اینگونه که دریا هیجانی شده است

قیامت

ای اسوه صبر و استقامت؛ برگرد

تنها شده ای، سرت سلامت؛ برگرد

با آمدنت ظلم به پایان آید

ای معنی دیگر قیامت؛ برگرد

وسعت آسمانی

بی تو چه کند که ساحلش گرم شود

یا ماه کمی مقابلش گرم شود

ای وسعت آسمانی ای نور مدام!

برگرد ؛ که خورشید دلش گرم شود

ای اشک

 با اینکه خودت گره گشایی ای اشک!

چندی ست دلت شده هوایی ای اشک!

گفتند کسی خبر ندارد از  تو

دیدیم که مشهد ا لرضایی ای اشک!

 

دیدار

 با یاد تو من نغمه سرایی کردم

یک ریز کجا کجا کجایی کردم

تا لحظه باشکوه دیدارت را

در خاطره هام رونمایی کردم 

جدایی

 

او زمزمه شبانه اش را گم کرد 

لالایی عاشقانه اش را گم کرد

یک عمر تحمل جدایی سخت است

بیچاره سری که شانه اش را گم کرد

خورشید زمان

 

ای روز ترین بهانه شب ؛ برگرد

دلها شده از ناله لبالب ؛ برگرد

خورشید زمان بروی خاک افتاده

ای صبر و قرار دل زینب ؛ برگرد

 

تا برف

 شب داشته آرزوی موهایش را

مهتاب گرفته بوی موهایش را

خورشید یواشکی سراغش آمد

تا برف نشسته روی موهایش را ....

معجزه شگرف

یک معجزه شگرف آید آنروز

با فلسفه های ژرف آید آنروز

از غصه خون های به ناحق جاری

باید که زمین به حرف آید آنروز